وقتی کسی میپرسه کجایی هستی ؟

اگر ذره ای تردید داشتی چه بگویی به گذشته ای که داری فکر کن ،

به تاریخ پر افتخارت ،به رشادت های مردان و زنان ایلت و

به پشتوانه ها و افتخاراتی که داری فکر کن :


به اینکه هسته اصلی سربازان کورش بوده ای


به اینکه هیچ قومی از قلمرو سرزمینت نتوانسته بگذرد حتی عرب و مغول


به اینکه با آریوبرزن راه اسکندر را جانانه بستی

و تا آخرین سربازت مقاومت کردی اما افسوس تنها بودی و همه رفته بودند

به اینکه نومیدی نادرشاه را به امید تبدیل کردی و قندهار بی تو فتح کردنی نبود


به اینکه مشروطه را رقم زدی و برای اولین بار در تاریخ کشور ،

خاورمیانه و آسیا حرف از دموکراسی و برابری و حکومت مردم زدی


به اینکه هرگز نخواستی و اجازه ندادی مام وطن تنها بماند


به اینکه با سر دادن ملودیه \"دایه دایه وقت جنگه\" 8 سال جلوی بعث پلید ایستادی


به اینکه در فرهنگت شعر داری موسیقی داری ،رقص داری ،نمایش داری ،داستان داری

،افسانه داری ،روش های طبابت و دارو شناسی داری

و دنیایی حماسه داری ،عشق های جانانه داری


پس هیچ وقت احساس حقارت نکن ،


میخواهند غرورت،اصالتت و هویتت را خرد کنند ،قامتت را بشکنند ،

شاید بتوانند بی هویتی خود را پشت جک هایی که برای تو میسازند پنهان کنند


به این فکر کن که هنوز آرزوی خیلی هاست نسبشان به تو برسد


چون که بختیاری بودن یک افتخار است


پس مفتخر باش و بی درنگ بگو


بختیـــــــــــــــــــاری ام

در کشاکش کوه های زاگرس مردمانی زندگی میکنند به شهرت بختیاری

همنفسان خاک اند و همسفران باد...